Lianne van Asten (26) doet de komende tijd in haar gastblogs voor De Rijke Meisjes tweewekelijks verslag van haar low budget leven in het buitenland. Haar vorige blog lees je hier, hier, hier, hier, hier, hier en hier. Vandaag blog #8.
Hola Barcelona!
De vorige keer was ik met de bus vertrokken uit Valencia. Bestemming: Barcelona! Ik ben daar in totaal 5 weken geweest en de tijd vloog voorbij.
Ik moet eerlijk toegeven dat ik de stad maar niks vond toen ik er arriveerde. Het is daar zo ontzettend druk!! Zo veel auto’s, mensen en geluiden. Op de stoep lopen betekent vooral veel uitwijken voor andere mensen.
Ik was nogal moe van het reizen voordat ik naar Barcelona kwam dus ik denk dat het daardoor even te veel was. De eerste dagen heb ik veel geslapen en overdag in het park gehangen met een boek. Dat werkte! Want toen ik de stad ging ontdekken met nieuwe energie merkte ik dat de stad veel te bieden heeft! Veel kunst in de straten, prachtige gebouwen, mooie parken, toffe kroegen en natuurlijk het strand!
In de eerste twee weken had ik een bijzondere kamergenoot. De man was denk ik rond de 40 jaar. Hij had een enorme buik, leek altijd chagrijnig en, daar komt het, hij snurkte super super super hard!! En het gekke is dat hij altijd leek te slapen. Hij hield mij elke nacht wakker met zijn gesnurk (nee oordoppen werkten niet in dit geval). Maar hij lag ook elke middag uitgebreid te slapen en te snurken! 90% van de tijd als ik de kamer binnen liep, wat voor tijd dan ook, lag hij te pitten en te snurken! Zo bizar! De enige keren dat ik hem wakker zag, was tijdens het ontbijt of het avondeten. Dan zag ik hem wat eten en daarna ging die volgens mij weer naar zijn bed om verder te slapen.
Ik begon me af te vragen waarom hij hier in Barcelona was om vervolgens bijna alleen maar te slapen. Het klinkt allemaal best grappig maar toen ik erover na ging denken vond ik het ook best sneu. Ik werd nieuwsgierig dus ik besloot om aan de man te vragen waarom hij hier was. Het was een stroef gesprek waarbij hij heel kort antwoord gaf en mij bijna niet aankeek. Hij zei dat hij ook een reiziger was en nu 40 dagen in het hostel was. Wat de nieuwe plannen waren wist hij nog niet dus hij boekte telkens wat nachten bij. En toen was hij duidelijk klaar met het sociale gedrag en verliet de keuken waar we stonden te praten. Arme vent, volgens mij is hij niet echt gelukkig op het moment…
Maar goed, hij zorgde voor te veel slapeloze nachten voor mij dus ik besloot naar een andere kamer te gaan. Eindelijk kon ik weer normaal slapen (nou ja, meestal dan. In een kamer met 14 mensen hoor je altijd rare geluiden. Ik zal jullie de details besparen).
Uitgaan in Barcelona is ontzettend duur! Ik kan mij een avond herinneren dat ik 3 biertjes bestelde en vervolgens 15 euro moest dokken!!! Niet normaal! Dus meestal dronken we wat biertjes of wijn op het stoepje voor het hostel. Daarna stappen maar dan dronken we niks meer. Voordeel hiervan is dat je niet echt een kater hebt de volgende dag.
Ik had een paar favoriete plekjes voor het stappen. Zo was er een salsa bar met goedkope cocktails, heerlijke muziek en in de weekenden werd er ook salsa gedanst. Super leuk! Ook ging ik elke week naar een bar met live jazz of blues muziek. Heerlijk om naar te luisteren.
Over straat lopen in de avonden is een onderneming. Elke keer werden we lastig gevallen door proppers die je mee wilde krijgen naar hun bar of club. Nogal irritant, zeker toen we een paar keer bestormd werden door 2 of 3 mannen tegelijkertijd. Rustig aan, alsjeblieft!
In deze wereldstad heb ik veel interessante mensen gezien. Leuk interessant maar ook raar interessant. Zo kan ik een bizar moment in een metro station herinneren. Een man was nogal dronken en stond vrij aan de rand van het perron. Ik hoorde dat het geluid van de metro steeds dichterbij kwam. De dronken man begon met bewegingen duidelijk te maken dat hij naar het perron aan de andere kant wilde springen. De mensen op dat perron hadden het door en maakte met gebaren en geroep duidelijk dat hij dit absoluut niet moest doen. De metro was er bijna! Maar hij leek niet te luisteren en begon zichzelf voor te bereiden op de sprong. Hij gooide zijn tas af, ging op de rand staan en boog wat door zijn knieën. De mensen op het andere perron begonnen te schreeuwen, sprongen op van de bankjes en maakten hevige stopbewegingen. Ikzelf zat te ver weg om iets te kunnen doen. Ik was verstijft en hoorde mezelf zwakjes ‘noooo’ roepen.
Op het laatste moment liep de dronken man achteruit en begon te lachen. Hij was gewoon een domme grap aan het uithalen met iedereen!! Ik zag iedereen op hetzelfde moment weer ademhalen. Opgelucht maar gefrustreerd. Wie maakt nu zulke grappen. Volgens mij dacht iedereen hetzelfde op dit moment: ‘idioot!’
Gelukkig heb ik vooral heel veel toffe mensen ontmoet in het hostel en onwijs veel lol met hen gehad. Ik had geluk dat er een aantal mensen langer in het hostel verbleven zoals ik. De meesten waren studenten op zoek naar een woning. Het hostel leek net een groot studentenhuis waar we met z’n allen woonden. Gezellig! Er woonde trouwens ook een Poolse man al 3 jaar (!) in het hostel. Hij verdiende zijn geld door op straat te zitten en te doen alsof hij bestolen was en geld nodig had voor een nieuw paspoort. Daarnaast was hij ook een fantieke gokker. Ook weer zo’n typisch persoon. Maar goed, zoals ik al zei, daarnaast gelukkig ook heel veel leuke mensen in het hostel!
Tijdens mijn weken in deze stad kreeg ik bezoek uit Nederland van 2 vriendinnen. Zo ontzettend leuk om hen even van mijn leventje te laten proeven in het buitenland. Ook een klein beetje gek, want het zijn 2 verschillende werelden die ineens samen komen. Bovendien ben ik nu zo gewend om alles helemaal op mijn eigen manier te doen. Dus het was ook even schakelen voor mij. Maar dat ging heel vlot en het was zo fijn om hen om mij heen te hebben! Heel vertrouwd.
Alles wat ik nu heb verteld is eigenlijk maar een fractie van wat ik heb meegemaakt in deze levendige stad. Ik kan vol overtuiging zeggen dat je je nooit verveelt als je in Barcelona bent!
Lianne
Geen reacties